Pochodzenie maine coona
Na temat pochodzenia rasy maine coon krąży wiele interesujących legend i mitów. Ich niewątpliwego uroku nie przesłania nawet fakt, iż większość opiera się na całkowicie błędnych założeniach. Jedna z bardziej popularnych tez mówi, iż maine coon w prostej linii wywodzi się ze skrzyżowania dzikiej kotki z szopem. O prawdziwości takiego twierdzenia rzekomo ma świadczyć puszysty, pręgowany ogon cechujący oba gatunki. Jednak ewentualne spory dotyczące możliwości zaistnienia takiego związku nie powinny mieć miejsca, gdyż zdaniem zoologów krzyżówka kota z szopem jest genetycznie niemożliwa. Inna teoria mówi natomiast, że pierwszymi rodzicami maine coona byli żyjąca na wolności przedstawicielka kota domowego i amerykański ryś. Cechą wspólną są w tym przypadku charakterystyczne pędzelki na czubkach uszu. Pomimo faktu, iż połączenie kota i rysia jest dość prawdopodobne, pozostaje jeszcze rozszyfrować tajemnicę pochodzenia wspaniałego, puszystego ogona, który jest niewątpliwą ozdobą maine coona. Kolejna historia odnosi się do Vikingów, którzy mogli zabrać Norweskie Koty Leśne na pokłady swoich statków gdy podróżowali przez Ocean Atlantycki do Nowego Świata. Norweskie Koty Leśne wyglądają podobnie do Maine Coonów i te koty mogły się skrzyżować z miejscowymi kotami, dając tym samym początek Maine Coona. Typowo romantyczny wydźwięk wydaje się mieć legenda, która bezpośrednio dotyczy okresu Rewolucji Francuskiej. Według tej historii do powstania rasy maine coon znaczący wkład wniosła Maria Antonina. Królowa obawiając się o los własnych angor podczas rewolucyjnej zawieruchy wysłała je na przechowanie do Ameryki. Przywiezione z Francji kocury zainteresowały się podobno miejscowymi kotkami, w rezultacie przyczyniając się do powstania nowej rasy.